In 1990, op een vergadering van fabrikanten van toevoegmiddelen voor de Centrale Verwarming, verveelde Jakum zich en begon wat schetsen te maken op het papier van het hotel van de deelnemers en enkele uit zijn hoofd van een paardenhoofd en familie leden.
Daarna wordt er twintig jaar niet getekend of geschilderd. Te druk met het werk.
In 2010 en 2011 wordt tijdens vakantie een tekening gemaakt, maar de echte inspiratie is er nog niet. Als dan in 2010 Jakum een vriend ontmoet in India, pakt hij de draad weer langzaam op. Op een gegeven moment laat Jakum een paar olieverf schilderijen maken van de inmiddels oude ouders van zijn vriend. Dit inspireerde hem om ook eens wat te proberen te schilderen. Het werd een portret van de vader en de moeder van zijn vriend op één doek van foto’s waar ze afzonderlijk op stonden. Dit was een van de eerste schilderijen met acrylverf. Langzaam kwam er een ritme waarbij meer schilderijen werden gemaakt.
Na een succesvolle productie van een schilderij van dit echtpaar had Jakum de smaak te pakken. Ook door Corona, toen veel niet door kon gaan en lang thuis gebleven moest worden, werd hij gestimuleerd om met schilderen verder te gaan. Zo ontstond een steeds uitbreidende collectie schilderijen in diverse afmetingen en over verschillende onderwerpen.
Hierna ontwikkelde Jakum zich verder op een schildersclub, maar bleef ook thuis actief schilderen. Er is een heel duidelijke ontwikkeling in zijn schilderskunsten te zien, waarbij een aantal schilderijen als goed geslaagd gekwalificeerd kunnen worden.